Po targach wiedeńskich - relacja Agnieszki Czarneckiej

Zakończyły się targi sztuki współczesnej VIENNAFAIR 2007. Poniżej przedstawiamy krótką relację z targów Agnieszki Czarneckiej z warszawskiej Galerii Czarna. W przyszłym tygodniu poprosimy o podsumowanie galerzystów z Rastra, Programu, lokalu_30, Piekar, Zderzaka i F.A.I.T biorących udział w targach.

Tegoroczne targi prezentowały się ciekawiej od ubiegłorocznych. Widać, że idea Viennafair się rozkręca, a uwaga poświęcona sztuce europy środkowej i wschodniej była dobrą koncepcją, która okazała się przyciągać coraz więcej kolekcjonerów. Wśród nich, oprócz słynnych Państwa Hortów, można było spotkać również Państwa Rubell. Odniosłam też wrażenie, że pojawiło się więcej kuratorów wyszukujących nowych talentów.

Polskie galerie zaprezentowały się w tym roku bardzo dobrze. Pojawiły się nowe galerie z Czech, Węgier, Słowacji i Słowenii. Z Rumunii, którą miło wspominałam ze względu na znaną nam galerię Plan B (Willa Projekt), wystawiły się dwie nowe: MIHAIL oraz GALERIA NOUA, lecz ich profil odbiegał nieco od tego, co proponuje nam Mihai Pop – właściciel Planu B.
Nagrodę za najfajniejsze stoisko (w ubiegłym roku lokal_30) dostała galeria Layr:Wuestenhagen, jak myślę, głównie dzięki Grupie Mahony, która wycięła fragment ściany targowej i wbijając w to prowizoryczny maszt zrobiony z jakichś rupieci stworzyła sugestywną łódź. Jedną z droższych prac sprzedanych na VIENNAFAIR 2007 była praca Stana Filko – cała jego pracownia poszła za milion dwieście tysięcy euro.

Targów na świecie cały czas przybywa, tworząc silną konkurencję. Niełatwą sprawą jest być w obiegu i poszarzać grupę zainteresowanych nimi osób. Podobno pierwsze trzy lata są decydujące. Jak widać Viennafair póki co trzyma fason, czego im z całego serca życzę.

Na zdjęciu stoisko galerii Raster