Już dziś wieczorem „nieoficjalnie” otwarte zostały 43. targi Art Basel w szwajcarskiej Bazylei. To najważniejsza impreza komercyjna w świecie sztuki najnowszej ( nota bene jedna z wcześniejszych edycji została opisana w wydanej ostatnio po polsku książce „Siedem dni w świecie sztuki”). Dostać się na Art Basel to „obowiązek” dla największych i najważniejszych galerii na świecie (gdy w ubiegłym roku znana niemiecka galeria Eigen+Art się nie dostała, jej właściciel Harry Lybke zrobił w mediach tyle szumu, że już w tym roku ta galeria już jest z powrotem). Dla mniejszych galerii udział w Art Basel to powód do dumy i okazja do pokazania światu swoich artystów. Dlatego w Bazylei zobaczyć można sztukę najwyższej klasy, bo komisja selekcyjna dokonuje wyborów na podstawie zaproponowanego programu przez galerie.
W tym roku, jak zwykle (z wyłączeniem szczególnego ubiegłego roku), będziemy Wam relacjonować, co dziać się będzie w Bazylei. A dziś, jako przedsmak tego, co nas czeka – krótka informacja o udzile polskich galerii. Na głównych targach Art Basel prezentują się trzy polskie galerie, a dodatkowo, na targach młodej sztuki LISTE (dziś oficjalnie otwarcie) pojawiło się stoisko jednej polskiej galerii.
Dwie polskie galerie od lat pojawiają się w Bazylei – to warszawska Fundacja Galerii Foksal oraz Galeria Starmach z Krakowa. Ta pierwsza pokazuje oczywiście „klasykę” polskiej sztuki najnowszej (w tym roku między innymi prace Wilhelma Sasnala, Anny Molskiej [która niedługo otworzy wspólną wystawę z rumuńskim artystą Ciprianem Muresanem w londyńskiej Tate Modern] oraz Pawła Althamera. Dodatkowo, rzeźba Pawła Althamera „Bruno” zostanie pokazana na plenerowej, efemerycznej wystawie Art Parcour). Natomiast Starmach w Bazylei pokazuje „klasykę” polskiej sztuki współczesnej – Szapocznikow, Kantora, Nowosielskiego czy Dróżdża. Jakie prace pokaże w tym roku, przekonamy się już jutro.
W części Art Statement w tym roku jest już (dziś odbyło się otwarcie tej sekcji) stoisko warszawskiego Rastra, a na nim prace najnowszego „nabytku” galerii – kolektywu Slavs&Tatars.
A na LISTE, jak już wspomniałem, jest jedna polska galeria – Stereo z Poznania, która prezentuje solowy pokaz prac Wojciecha Bąkowskiego, zatytułowany „Dry Standpipe”.
Zapraszamy do relacji z Bazylei w najbliższych dniach!
Na zdjęciach: Anna Molska, Hekatomba, wideo, 2011; Pawel Althamer, Bruno,1998 – 2012; Wilhelm Sasnal, Chlew, olej na płótnie, 2011; Slavs&Tatars, Between 79.89.09, 2009; Slavs&Tatars, Nations, napisy na lustrze, 2012.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz