Andrzej Wróblewski jest w Polsce niewątpliwie jednym z najbardziej znanych artystów powojennych. Ale tylko w Polsce. Już pora, by zwrócić międzynarodową uwagę na jego bogatą i niezwykle zróżnicowaną twórczość, która powstała w bardzo krótkim czasie, w bardzo niespokojnych czasach. Konferencja organizowana w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie to propozycja animacji nowych tendencji w badaniach twórczości Wróblewskiego i wpisanie jej w międzynarodowy kontekst historii sztuki. Badacze z Polski i z zagranicy podejmą próbę przyjrzenia się niezwykle złożonej twórczości Wróblewskiego z wielu różnych perspektyw. Konferencję poprzedziło zamknięte seminarium, które odbyło się w Krakowie i Warszawie w 2012 roku i stworzyło podstawy dla spojrzenia na dzieło tego artysty z międzynarodowej perspektywy.
Bohaterem konferencji jest Wróblewski nie tylko jako malarz zaangażowany w przemiany polityczne w Polsce lat 50., ale również jako twórca o niezwykle sugestywnym spojrzeniu na wojnę i degradację człowieka. Jego twórczości nie da się zaszufladkować – Wróblewski tworzył i obrazy propagandowe, i formalne eksperymenty na granicy abstrakcji. Rozdarty między zaangażowaniem politycznym a artystycznym eksperymentowaniem, stworzył odrębną, wysoce sugestywną formułę malarstwa figuratywnego, która nadal inspiruje i stanowi punkt odniesienia dla artystów kolejnych generacji. Badania twórczości Andrzeja Wróblewskiego mają na celu wskazanie nowych tropów i wpisanie niezwykle bogatego dorobku artysty w międzynarodowy kontekst historii sztuki.
Na dwudniowe sympozjum złożą się cztery sesje i dyskusja panelowa. Prezentowane teksty staną się częścią publikacji, która towarzyszyć będzie wystawie Andrzeja Wróblewskiego, planowanej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie na jesień 2014 roku.
Tekst dzięki uprzejmości MSN
Na zdjęciach prace Andrzeja Wróblewskiego, kolekcja prywatna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz