Na Obiegu pojawiły się w ubiegłym tygodniu teksty podsumowujące Kongres Kultury Polskiej (zapraszamy do lektury
tutaj). Ja zupełnie przypadkowo trafiłem na publikację towarzyszącą poprzedniemu Kongresowi Kultury w 1966 roku. Jest to katalog do wystawy w warszawskiej Zachęcie – wystawy laureatów nagród państwowych i ministra kultury i sztuki za całokształt twórczości.. Tytuł tej publikacji to „Malarstwo Grafika Rzeźba – Wystawa z okazji kongresu kultury polskiej”. Celem wystawy, jak można przeczytać, było „ zaprezentowanie uczestnikom kongresu możliwie szerokiej panoramy naszej sztuki współczesnej”.
Dla mnie ciekawe było spojrzenie – którzy z artystów ówcześnie należnych do elity sztuki polskiej, po 43 latach od tamtej wystawy, nadal funkcjonują w świadomości odbiorców sztuki mojego pokolenia, którzy istnieją w obiegu galeryjnym czy rynkowym. Według mojej analizy 60-70% artystów tam pokazanych to artyści nadal rozpoznawalni w naszych czasach. Czy to dużo czy mało? Moim zdaniem dużo, mając na uwadze fakt, iż można byłoby się spodziewać że w tamtych czasach nagrody mogły być usankcjonowane politycznie.
Co zostanie po kolejnych 43 latach?
Dla mnie ciekawe było spojrzenie – którzy z artystów ówcześnie należnych do elity sztuki polskiej, po 43 latach od tamtej wystawy, nadal funkcjonują w świadomości odbiorców sztuki mojego pokolenia, którzy istnieją w obiegu galeryjnym czy rynkowym. Według mojej analizy 60-70% artystów tam pokazanych to artyści nadal rozpoznawalni w naszych czasach. Czy to dużo czy mało? Moim zdaniem dużo, mając na uwadze fakt, iż można byłoby się spodziewać że w tamtych czasach nagrody mogły być usankcjonowane politycznie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz