Z półki kolekcjonera - Pierwsza monografia Agaty Madejskiej

Niedawno do Warszawy, z okazji cyklu spotkań 10 x inaczej prowadzonego w Kordegardzie zawitała Agata Madejska. Artystka zajmująca się fotografią, na co dzień mieszka w Essen i Londynie. Jej prace dotychczas nie były pokazywane w Polsce, tym bardziej warto zwrócić uwagę na wydaną nakładem berlińskiego Distanz Verlag pierwszą monografię artystki. Książka ukazała się pod prostym, imiennym tytułem: Agata Madejska i zbiera trzy najbardziej rozpoznawalne cykle: kosmos (2006-2007), Ideogram (2007-2009) i rozwijany od 2010 roku The Order of Solids.

Wszystkie one za swój temat biorą wytwory ludzkiej kultury, zaczynając od niewielkich konstrukcji takich jak place zabaw (kosmos), przez ginące w chmurach wieżowce (Ideogram), aż po szczególne obiekty jakimi są pomniki i miejsca pamięci w The Order of Solids. Wszystkie cykle oddają niezwykłą precyzję obserwacji jaka cechuje Madejską, jak gdyby chciała podejrzeć sekretne życie rzeczy. Jej fotografie sprawiają, że to, co solidne, trwałe i górujące nad nami, zostaje obdarte z tej stalowej, czy betonowej pewności. Każde ze zdjęć jest wyrazem głębokiej refleksji nad czasem, zmiennością kultury i pamięcią, w której te rzeczy powinny przecież niezmiennie trwać. W ciągle rozwijanym cyklu fotografowała między innymi takie obiekty jak Pomnik Bohaterów Getta w Warszawie czy czasową instalację Anish Kappor Sky Mirror w Londynie. Książkę wzbogacają krytyczny esej Kathrin Meyer i proza Garetha Bell – Jones'a.

Agata Madejska – artystka, w 2007 roku ukończyła Uniwersytet Artystyczny Folkwang w Essen, w 2010 Royal College of Art, w Londynie.  Ostatnio pokazywała swoje prace m.in.: na indywidualnej wystawie w Parrotta Contemporary Art, w Stuttgardzie, (2013), na zbiorowej wystawie Twisted Entities. Polish Contemporary Art, w Muzeum Morsbroich (2013) w Leverkusen,  Made in Germany Zwei, Kestnergesellschaft w Hanoverze (2012), Man and his Objects, Museum Folkwang, w Essen (2012), reGeneration2, Aperture Gallery, w Nowym Yorku (2011)i Bloomberg New Contemporaries, ICA, Londyn (2010).

Tekst i zdjęcia dzięki uprzejmości Jakuba Śwircza

Pierwszy kolorowy komiks w Świecie Młodych

Dzisiaj obchodzimy Światowy Dzień Publicznego Czytania Komiksu, korzystając z tej okazji chcielibyśmy cofnąć się prawie dokładnie 39 lat do dnia 19 lipca 1974 roku. Wtedy to w piątkowy poranek, tuż przed świętem państwowym 22 lipca, po raz pierwszy w kioskach pojawiło się kolorowe wydanie Świata Młodych. Świat Młodych, gazeta harcerska, to jedno z najważniejszych wydawnictw pokolenia dorastającego w latach 60, 70 i 80tych. Można tam było poczytać o podbojach kosmosu, gwiazdach rocka, motoryzacji, jak również o tym jak założyć szczep Indian nad Wisłą ale najważniejsze dla wielu był komiksy.

 Tego właśnie dnia na szóstej stronie pierwszego kolorowego Świata Młodych pojawił się pierwszy kolorowy komiks – Przygody Grzesia. Autorką była Szarlota Pawel. Szarlota Pawel dołączyła do redakcji gazety w tym samy roku biorąc odpowiedzialność za stronę graficzną pisma. Dzięki niej zaistniał Kleks i całe uniwersum postaci (Jonka, Jonek, Kubuś Piekielny i inni). 

Przygody Grzesia to krótka historia o chłopcu biwakującym niedaleko starego zamczyska. W zabawny sposób przypomina o konieczności mycia zębów (nawet rycerze to robią). W panteonie polskiego komiksu to plansza wyjątkowa nie ze względu na treść czy stronę graficzną ale właśnie ze względu na pierwszeństwo zaistnienia w kolorze. Na łamach Świata Młodych.

 Na zdjęciach trzy fazy tworzenia się historii czyli Przygody Grzesia w tuszu, w kolorze oraz efekt końcowy, 1974 rok. Kolekcja prywatna

Minister nie aprobuje takich wypowiedzi czyli Metapolityka

W krakowskim Zderzaku od ubiegłego piątku można zobaczyć bardzo ciekawą wystawę zbiorową pt „Minister nie aprobuje takich wypowiedzi czyli Metapolityka”. Jak można przeczytać w zapowiedziach galerii – „Pod hasłem "metapolityka" zebraliśmy prace, które odnoszą się do polityki nie wprost, ale metaforycznie lub jeszcze inaczej, tak jak czyni to sztuka, kiedy nie bierze na siebie ciężaru obowiązków propagandowych. Najstarsze dzieła na wystawie pochodzą z przełomu lat 60. i 70. – są to kolaże z cyklu "Identyfikacje" Danuty Urbanowicz, które powstały pod wrażeniem tzw. wydarzeń marcowych. Jest to rzadki przypadek pojawienia się treści politycznych w kręgu awangardowej Grupy Krakowskiej. 

Z lat 1979-80 pochodzą "Portrety helsińskie" Jurrego Zielińskiego, przedstawiające polityków-sygnatariuszy Aktu Końcowego KBWE w Helsinkach. Zostały namalowane na zamówienie Komitetu Centralnego PZPR, tuż przed tragiczną śmiercią artysty. Zestawienie Urbanowicz/Jurry wydało nam się intrygujące, zarówno z powodów politycznych, jak estetycznych. 

 Z 1981 roku pochodzi obraz Jarosława Modzelewskiego "Winston Churchill i delfin", namalowany w roku Solidarności pod wyraźnym wpływem estetyki Jurrego. Wystawa, na której był pokazywany, została zawieszona z powodu wprowadzenia w Polsce stanu wojennego. Na pewien czas malowanie delfinów zostało przez władze uznane za działalność wywrotową i zabronione. 

Z okolicy roku 1992 pochodzą dwa duże rysunki Zbigniewa Libery, pokazywane na pierwszej wystawie indywidualnej artysty w CSW w Warszawie. Oba są dość zagadkowe, gdyż odnoszą się do systemu filozofii hermetycznej Roberta Fludda z przełomu XVI i XVII wieku, co jest tym bardziej ciekawe, że ich autora uznaje się powszechnie za anarchistę. 

W 1995 roku w Zderzaku został zarejestrowany na video performance głosowo-mimiczny Jaapa Blonka "Kré. Dla Antonina Artaud". Jest to dzieło dowcipne i mrożące krew w żyłach. Holenderski artysta prezentuje w nim dadaistyczny stosunek do sfery polityczności, idąc po linii tradycji Kurta Schwittersa i Artaud. To z dzieła Blonka pochodzi tytuł naszej wystawy "Minister nie aprobuje takich wypowiedzi". 

Z okolicy 2000 roku pochodzi olbrzymi linoryt Rafała Bujnowskiego "Auto, dom, ona, on", zakupiony przez Galerię z wystawy dyplomowej artysty, tuż po szczęśliwej obronie dyplomu. Dzieło reprezentuje, naszym zdaniem, światopogląd socjoliberalny i optymistyczny, właściwy epoce ustrojowej transformacji, choć każdy z widzów może mieć w tej sprawie odmienne zdanie.”

Prace pochodzą z kolekcji Zderzaka oraz kolekcji prywatnych. Pomysłodawcą wystawy jest Jan Michalski. Na zdjęciach relacja fotograficzna z wystawy jaką otrzymaliśmy dzięki uprzejmości galerii Zderzak. Zdjęcia : Kornelia Szpunar 

Wystawa czynna do 26 października 2013

Artbook Poli Dwurnik potrzebuje wsparcia

Wspieramkulture.pl to jeden z najciekawszych pomysłów aktywizujących społeczność internetową i wspierający ciekawe projekty kulturalne. Tym razem swój projekt zaproponowała artystka Pola Dwurnik. Jeśli uważacie, że wart jest waszego wsparcia i kiedyś taką książkę chcielibyście mieć w swojej kolekcji, zajrzyjcie na stronę i pomóżcie w zebraniu potrzebnych do wydania pieniędzy. Zostało jeszcze 18 dni i prawie 15 tysięcy do zebrania. Poniżej opis projektu.



Książka przedstawi różne punkty widzenia i historie, jakie może sprowokować obraz na płótnie, zostaną w niej poruszone najróżniejsze aspekty współczesności, zagadnienia życia społecznego i prywatnego, a także fantazje, jakie budzą się w głowie, gdy ma się przed oczami namalowaną, nieruchomą scenę. Wśród autorów tekstów są Olga Tokarczuk, pisarka i eseistka, laureatka Paszportu Polityki oraz Nagrody Literackiej Nike; Prof. Maria Poprzęcka, wybitny historyk sztuki; Maria Anna Potocka, dyrektor Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie; Oskar Zięta, jeden z najsłynniejszych polskich designerów; Wojciech Kozłowski, dyrektor Galerii BWA w Zielonej Górze; Krzysztof Masiewicz, kolekcjoner i popularyzator kolekcjonerstwa sztuki; Dr Andrzej Depko, seksuolog; Ixi-Color, artysta i streetartowiec, Joanna Erbel, socjolożka i aktywistka miejska; Dr Andreas Blaettler, historyk sztuki z Bazylei; Agata Araszkiewicz, historyczka sztuki i kulturoznawczyni, Daniela Pfeil, pastor i lingwistka; Ewa Łączyńska-Widz, dyrektor Galerii BWA w Tarnowie; Denise Grollmus, amerykańska eseistka i pisarka; Piotr Lachmann, poeta i reżyser teatralny, Roman Dziadkiewicz, artysta oraz wielu innych.

DZIEWCZYNIE NA PŁÓTNIE będzie zaprojektowana przez świetne studio graficzne MOONMADNESS - Dagny i Daniela Szwedów - twórców bardzo wielu pięknych publikacji, m.in. tegorocznego katalogu Polskiego Pawilonu na 55. Biennale Sztuki w Wenecji. Książka będzie promowana cyklem spotkań problemowych w Polsce, Niemczech i w Szwajcarii.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na międzynarodową konferencję poświęconą życiu i twórczości Andrzeja Wróblewskiego

Andrzej Wróblewski jest w Polsce niewątpliwie jednym z najbardziej znanych artystów powojennych. Ale tylko w Polsce. Już pora, by zwrócić międzynarodową uwagę na jego bogatą i niezwykle zróżnicowaną twórczość, która powstała w bardzo krótkim czasie, w bardzo niespokojnych czasach. Konferencja organizowana w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie to propozycja animacji nowych tendencji w badaniach twórczości Wróblewskiego i wpisanie jej w międzynarodowy kontekst historii sztuki. Badacze z Polski i z zagranicy podejmą próbę przyjrzenia się niezwykle złożonej twórczości Wróblewskiego z wielu różnych perspektyw. Konferencję poprzedziło zamknięte seminarium, które odbyło się w Krakowie i Warszawie w 2012 roku i stworzyło podstawy dla spojrzenia na dzieło tego artysty z międzynarodowej perspektywy.

Bohaterem konferencji jest Wróblewski nie tylko jako malarz zaangażowany w przemiany polityczne w Polsce lat 50., ale również jako twórca o niezwykle sugestywnym spojrzeniu na wojnę i degradację człowieka. Jego twórczości nie da się zaszufladkować – Wróblewski tworzył i obrazy propagandowe, i formalne eksperymenty na granicy abstrakcji. Rozdarty między zaangażowaniem politycznym a artystycznym eksperymentowaniem, stworzył odrębną, wysoce sugestywną formułę malarstwa figuratywnego, która nadal inspiruje i stanowi punkt odniesienia dla artystów kolejnych generacji. Badania twórczości Andrzeja Wróblewskiego mają na celu wskazanie nowych tropów i wpisanie niezwykle bogatego dorobku artysty w międzynarodowy kontekst historii sztuki.

 Na dwudniowe sympozjum złożą się cztery sesje i dyskusja panelowa. Prezentowane teksty staną się częścią publikacji, która towarzyszyć będzie wystawie Andrzeja Wróblewskiego, planowanej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie na jesień 2014 roku.

Tekst dzięki uprzejmości MSN

Na zdjęciach prace Andrzeja Wróblewskiego, kolekcja prywatna.

Premiera „Oratorium arogancji” (ABR 012) Izy Tarasewicz w najbliższy poniedziałek w Królikarni

Do końca tygodnia trwa wystawa Izy Tarasewicz pt. „Clinamen” w Królikarni i na finisaż wystawy zapraszamy w poniedziałek 12 sierpnia o godzinie 19.00. ). W tym dniu będzie też premiera dwóch wydawnictw artystki - kisążki pt. „Clinamen” przygotowanej razem z kuratorem Post Brothers i studiem graficznym moonmadness oraz płyty winylowej „Oratorium arogancji”, której wydawcą jest ArtBazaar Records. Specjalnie na oba te wydarzenia artystka wraca do Polski i będzie można się z nią spotkać i porozmawiać o obu wydawnictwach jak i trwającym pobycie stypendialnym w Brazylii.

Jakby ktoś miał plany kupna płyty to niestety podczas spotkania nie będzie można kupić płyty, z przyczyn nazwijmy to leżących poza nami. Osoby zainteresowane zapraszamy na artvolver i na nasze strony.