Dziewczyna z rybą w Budapeszcie

Jedną z najsłynniejszych piosenek węgierskiego rocka jest „Dziewczyna o perłowych włosach” zespołu Omega. „Dziewczyna z rybą” to solowy pokaz jednej z najciekawszych artystek młodego pokolenia – Basi Bańdy w budapeszteńskiej galerii Platan. Zapraszamy na foto-relację.

Wszystkie zdjęcia dzięki uprzejmości artystki.

Z (płytowo-książkowej) półki kolekcjonera: "High Fidelity" - Artists' Records in the Marzona Collection

Jak może wyglądać katalog wystawy prezentującej artystyczne płyty winylowe? Otóż najlepiej, by też miał formę… płyty winylowej. Tak też się stało w przypadku prezentacji blisko 300 „obiektów” winylowych ze znakomitej kolekcji Guido Marzony. Wystawa, zatytułowana „High Fidelity” odbyła się już blisko dwa lata temu (od 22 października 2008 do 1 lutego 2009 roku) w Kunstbibliothek Staatliche Museen zu Berlin, ale katalog z tej wystawy (jako prezent!) trafił do mnie całkiem niedawno.

Tak jak zaznaczyłem – niezwykły katalog z wystawy niezwykłej kolekcji. Kolekcje płyt artystycznych (za których początek uważa się „sześciopak” płytowy „Experiences Musicales” wydany na początku lat 60. przez francuskiego artystę Jeana Dubuffet) coraz częściej pojawiają się na wystawach, coraz częściej też organizowane są wystawy złożone tylko z nośników z zarejestrowaną muzyką graną przez artystów sztuk wizualnych (często oczywiście z ich okładkami), na targach Art Basel na stałe ma już swoje miejsce kącik „Artists Records”, wydawane są książki i albumy na ten temat.

Wracając do katalogu – z bogatej kolekcji prac muzycznych z kolekcji Marzony wybrano dwie: niespełna godzinny zapis dobowego performance’u Terry’ego Foxa „Culvert”, przeprowadzonego w 1977 roku w Clark Fork River w Missoula w amerykańskiej Montanie oraz zapis perfomance’u Johna Cage’a „Mureau” z 1972 roku. Dwie perełki dźwiękowe, a to tego w osobnej „wkładce” (jak w każdym porządnym wydawnictwie albumowym) teksty kuratora wystawy i znawców tematu „płytowego” na temat związków artystek i artystów sztuk wizualnych ze światem muzycznym, wydawnictw płytowych oraz najciekawszych projektów muzyczno-artystycznych. Wśród nich wymieniony został projekt Lucy McKenzie i Pauliny Ołowskiej – Nova Popularna z 2003 roku.
A Wydawnictwo płytowe „High Fidelity” jest pozycją obowiązkową dla kolekcjonerów poważnie myślących o stworzeniu ciekawego zbioru wydawnictw artystyczno-dźwiękowych. Dodam, że międzynarodowego zbioru, bo polskie dokonania w tej materii są raczej skromne…
„High Fidelity”, Artists’ Records in the Marzona Collection, Edition RZ, 2008

"Tarnów.1000 lat nowoczesności" - start już w niedzielę

Już w najbliższą niedzielę 29 sierpnia w Tarnowie będzie miał miejsce prolog projektu „Tarnów.1000 lat nowoczesności”. Obok wystawy i działań w najbliższych miesiącach w Tarnowie, w wydawnictwie „40 000 Malarzy” wydana została również książka pod tym tytułem.

Wystawa i książka pokazują intencje i marzenia XX-wiecznych budowniczych miasta i ukazują tarnowski modernizm w kontekście architektury polskiej i europejskiej. Do projektu kurator Dawid Radziszewski oraz Ewa Łączyńska-Widz z tarnowskiej BWA zaprosili kilkunastu polskich artystów.
Cześć prac, jak choćby pokazywana w ramach prologu wystawy, rzeźba Wilhelma Sasnala pozostanie w mieście na stałe. Projekt zakończy się w sierpniu 2011 roku dużą wystawą w przestrzeni miejskiej Tarnowa.
Projekt w szczególny sposób skupia się na Mościcach, dzielnicy Tarnowa powstałej w okresie międzywojennym. Osiedle przyfabryczne zostało założone wokół Państwowej Fabryki Związków Azotowych w 1927 roku, jeszcze przed powstaniem COP-u. Na 600 hektarach pustego pola wytyczono samowystarczalny kompleks przemysłowo-urbanistyczny, zgodnie z modernistycznymi zasadami projektowania miast. Dynamiczny rozwój nowoczesnej fabryki gwałtownie przerwał wybuch II wojny światowej. Po wojnie kontynuowano myśl rozbudowy dzielnicy, powstały wówczas imponujące budynki użyteczności publicznej: dworzec PKP, dom kultury, obiekty sportowe. Dzielnica zanurzona jest w bujnej zieleni, przywodząc na myśl modernistyczną koncepcję miasta-ogrodu.

Tytuł projektu „Tarnów. 1000 lat nowoczesności” jest fantazją na temat projektowania przyszłości, nawiązuje do futurologii, której całą swoją twórczość poświęcił Jan Głuszak Dagarama (1937-2000) - tarnowski architekt-wizjoner. Dagarama tworzył projekty miast XXX wieku. Z powodu schizofrenii nie ukończył studiów, co nie przeszkodziło mu w tworzeniu rozbudowanych traktatów architektonicznych i mnożeniu śmiałych rozwiązań przyszłych globalnych problemów. Pracował jako portier w tarnowskim Muzeum Okręgowym. Jednym z celów wystawy i książki jest przypomnienie tej postaci.

Program prologu projektu w niedzielę 29 sierpnia:

Godz. 15.00 - Spacer po Mościcach, zbiórka pod Mościckim Centrum Kultury, ul. Traugutta 1;
Godz. 17.00 - Specjalna mościcka premiera filmu Krzysztofa Kaczmarka Pompenzuballen, Mościckie Centrum Kultury, ul. Traugutta 1, wstęp wolny;
Po projekcji spacer pod rzeźbę Wilhelma Sasnala;
Godz. 20.00 - Koncert zespołu 19 Wiosen, muszla koncertowa Kasyna w Mościcach, ul. Kwiatkowskiego 20, wstęp wolny.

Więcej o projekcie możecie przeczytać tu , a o książce tu. Wśród autorów książki pod redakcją Dawida Radziszewskiego i Ewy Łączyńskiej-Widz są m.in.Sebastian Cichocki, Jacek Dukaj (tarnowianin), Nicolas Grospierre (jego zdjęcie parku w Mościcach możemy oglądać powyżej), Grzegorz Piątek, Wilhelm Sasnal (tarnowianin), Jan Smaga i Zbigniew Warpechowski.

Bryła: niezwykły dom Moniki Sosnonowskiej na warszawskim Bródnie

Internetowy magazyn architektoniczny Bryła (www.gazetadom.pl/bryla) pokazuje niezwykle prosty dom znanej artystki Moniki Sosnowskiej, który zbudowała ona na warszawskim Bródnie (gdzie, przypomnijmy w Parku Rzeźby stoi również jej praca). W zaniedbanej okolicy warszawskiej Pragi dom Moniki Sosnowskiej wygląda jak kolejna jej instalacja. Zdjęcia z wewnątrz udowadniają, że dom jest nie tylko prosty, ale i funkcjonalny. Zresztą zobaczcie sami.
Dom został zaprojektowany przez Piotra Brzozę i Marcin Kwietowicz przy współpracy autorskiej Grażyny Czarnoty, współpracy Dariusza Bobera i Piotra Fortuny. Za konstrukcję odpowiada Stefan Kowalski.
Zdjęcia domu Moniki Sosnowskiej, które opublikowała Bryła (a my pokazujemy jedno z nich za tym magazynem), wykonał znany fotograf Juliusz Sokołowski.

Pierwsza "jesienna" aukcja w Rempeksie i od razu na początek obraz Andrzeja Wróblewskiego

Za oknem jeszcze lato, a w domach aukcyjnych już zapowiedź jesieni… czyli pierwsze aukcje. Na początek aukcja sztuki współczesnej w Rempeksie (25 sierpnia o godzinie 18.30). Z uwagi na rangę jednej z licytowanych na niej prac można ją nazwac „aukcją jednego obrazu”.

Chodzi oczywiście o dwustronny obraz Andrzeja Wróblewskiego „Garbuska” (na awersie) oraz „Matka karmiąca” (na rewersie) z 1954/55 roku. „Garbuska” – świetny portret namalowany Wróblewskiego był wielokrotnie pokazywany i reprodukowany. Niewiele uwagi poświęcano natomiast drugiej stronie płótna, gdzie znajduje się znakomity portret żony artysty Teresy, karmiącej syna Andrzeja (Kitka). Ten motyw znajduje się na wielu pracach na papierze, jak choćby na znakomitej pracy tuszem „Teresa karmiąca i czytająca”, ale na płótnie to wielka rzadkość. Bardzo ciekawi jesteśmy licytacji tego obrazu Wróblewskiego. Jego cena jest odpowiednia do rangi pracy – 390 tysięcy złotych.
A oprócz tego na aukcji w Rempeksie prace Stanisława Fijałkowskiego, Bronisława Kierzkowskiego, a z młodszych artystów Rafała Bujnowskiego, Bartka Materki czy Sławomira Tomana.
Na zdjęciach: Andrzej Wróblewski „Garbuska” (na odwrocie „Matka karmiąca”), olej na płótnie, 138x100 cm, 1954/1955, Andrzej Wróblewski, „Teresa karmiąca i czytająca”, tusz lawowany, 29,5x42 cm, 1954.

Z półki kolekcjonera: "Isle Diable" Huberta Czerepoka

Na naszej kolekcjonerskiej półce musimy stworzyć osobny „kącik” dla książek wydanych w formie modlitewnika. Po książce Radka Szlagi teraz trafi na nią kolejny „modlitewnik". Jest to „Isle Diable” („Devil’s Island” „Wyspa Diabła”) Huberta Czerepoka. To pierwsza książka prezentująca twórczość tego artysty. Wydano ją przy okazji wystawy Czerepoka w La Criee Centre d’art Contemporaine we francuskim Rennes (od maja do lipca tego roku).

Bardzo ciekawie wydana książka funkcjonuje zarówno jako katalog projektów artysty z lat 2004-2009 (a więc po okresie wspólnej pracy ze Zbyszkiem Rogalskim jako duet Magisters), jak i jako reader na temat jego twórczości. Teksty i wywiady do „Isle Diable” przygotowali: Sebastian Cichocki, Daniel Muzyczuk, Marek Wasilewski, Bogna Świątkowska, Monika Branicka, Joanna Zielińska i Marcin Krasny.

Hubert Czerepok, Isle Diable, s.448 (teksty po francusku i angielsku), design Patrycja Łukomska, Rennes 2010.

Nowa edycja wydawnictwa Morava - Agnieszka Grodzińska

Wydawnictwo Morava nie zwalnia tempa. Tym razem nie chodzi jednak o kolejną książkę, ale o drugą, po pracy Miksa Mitrevicsa oraz Honzy Zamojskiego „Nie tam”, edycję prac zatytułowaną „Cover Story. Guilt for four”. Autorką tej edycji jest poznańska artystka Agnieszka Grodzińska, a składają się na nią cztery rysunki wykonane na wydrukach okładek (a jakże, w końcu to wydawnictwo książkowe) książek Thomasa Hardy’ego, Trumana Capote, Margaret Mitchell i Fiodora Dostojewskiego. Agnieszka Grodzińska – bawi się formą tych okładek oraz żongluje treścią, które skrywają. Używa kredek, ołówków, tuszy; własnej oraz zapożyczonej symboliki. Wszystko to sprawia, że każdy komplet rysunków jest inny i niepowtarzalny.

-----------------------------
format: 335 x 230 mm x 4
jednokolorowy druk offsetowy + technika mieszana
papier: Alto 120 g
nakład: 15 (+ 6AE)
cena: 240 PLN + koszty przesyłki
Wszystkie egzemplarze są numerowane oraz sygnowane przez autorkę.

Wydawnictwa Morava są dostępne w księgarniach w Polsce i w Europie oraz na stronie wydawnictwa www.moravabooks.com oraz partnera wydawnictwa www.piktogram.org.

Ruszył blog księgarni Muzeum pro qm

Księgarnia Muzeum pro qm, mieszcząca się w tymczasowej siedzibie warszawskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, uruchomiła własnego bloga. Jak zapowiada zespół Muzeum pro qm, będzie w nim regularnie informować o dobrych książkach, których nie znajdziemy w żadnym innym miejscu w Warszawie (i raczej w pozostałych miastach w Polsce również nie). Mimo wakacyjnej pory i pogody blog tętni życiem. Można już w nim znaleźć informacje o nowej książce wydanej przez MSN – o twórczości rumuńskiego artysty Iona Grigorescu, antologii „Curating and the Educational Turn”, nowym numerze Wire, a także o… barowych kubkach, które też można kupić w księgarni. W Muzeum pro qm można także kupić (i obejrzeć na żywo) płyty ArtBazaar Records.
Zapraszamy do wizyty wirtualnej (i w realu również) w Muzeum pro qm.

Izrael – polska scena muzyczna część 2

Zapraszamy na prezentację wydanych w drugim obiegu kaset zespołu Izrael. Zespól powstał na początku 1983 roku w Warszawie z inicjatywy gitarzysty Brygady Kryzys Roberta Brylewskiego i wokalisty Deutera Pawła "Kelnera" Rozwadowskiego. Pierwszy album „Biada, Biada, Biada” wydał państwowy Pronit, gdzie zgodnie z zaleceniem cenzora zmieniona została nazwa zespołu z Izrael na Issiael. Więcej na temat ingerencji cenzury w okładki wydawnictw muzycznych już wkrótce, gdyż sam w sobie jest to bardzo ciekawy temat. Dziś u nas kasety z okładkami do koncertowych bootlegów zespołu Izrael. Są to poniżej:

War-saw-war (Warszawa 1984-1985)

Nasza kultura (koncert z Jarocina 1984 oraz 1985)

Równe prawa (koncert z Brodnicy 1984)

Live up to your culture (koncert z Gliwic z 1987)

We wrześniu zapraszamy na dalszy ciąg cyklu.

Wszystkie zdjęcia ArtBazaar.

Wizualna strona polskiej sceny muzycznej lat 80tych – część 1

Dzisiaj zaczynamy cykl prezentacji wydawnictw związanych z polską sceną muzyczną lat 80tych. Oczywiście zgodnie z profilem naszego bloga, zajmować się będziemy tylko stroną wizualną. Koncentrować będziemy się na wydawnictwach niezależnych, czyli tych powstających poza oficjalnym obiegiem. Oficjalny obieg w latach 80tych to kilka wytwórni państwowych (min. Tonpress, Polskie Nagrania) i kilka prywatnych (min. Rogot) wydających muzykę na płytach winylowych i na kasetach. Obieg nieoficjalny to prywatnie przegrywane kasety magnetofonowe (pojedyncze lub w kilku sztukach) z ręcznie robionymi okładkami lub z autorskimi projektami odbijanymi na ksero. Należy podkreślić, iż część z prezentowanych tu wydawnictw powstała w latach 90tych, jednak zawiera muzykę z lat 80tych i stylistyka okładek nawiązuje do tych czasów.

Z przyczyn oczywistych (obieg nieoficjalny) żadna z tych produkcji nie była do kupienia w sklepie. Można je było dostać od zespołu, kupić podczas koncertów lub zamówić ze sprzedaży wysyłkowej. Często trudno jest ustalić wydawcę nie wspominając już o nakładzie.

Dla każdego z nas mogą być czymś innym – dla wielu z nas mogą być wspomnieniem czasów dziecięcych lub młodzieńczych, przejawem kultury niezależnej Polski lat 80tych, twórczości ludowej, współczesnymi grafikami czy też tylko gadżetami pop kultury.

Dzisiaj część pierwsza. Kolejne w przygotowaniu.

Wszystkie zdjęcia ArtBazaar.

Czy sztuka w Polsce jest (była) droga?

W trakcie lektury kolejnej wakacyjnej książki (Maria Wrońska – Nowoczesny drzeworyt polski) znalazłem bardzo interesujące informacje na temat cen grafik w okresie międzywojennym a dokładnie w roku 1933.

W tym roku, Władysław Skoczyłaś zorganizował I Międzynarodową Wystawę Drzeworytu Współczesnego w Warszawie. Na wystawie można było zobaczyć całą czołówkę polskiego i światowego świata sztuki „wielokrotnego oryginału”. Jak napisała w swojej książce Maria Wrońska „W związku z tą imprezą jeden z redaktorów „ABC”, Stanisław Piaseczki, w swoim artykule o współczesnym drzeworycie zaryzykował stwierdzenie, że jeśliby polscy artyści obniżyli ceny swoich drzeworytów do cen artystów japońskich (!!), to również cieszyliby się sprzedażą wielu prac, tak jak ich japońscy koledzy. W odpowiedzi na artykuł Wiktor Podoski „rzucił rękawicę” w imieniu Rytu (grupa artystyczna), żądając praktycznego sprawdzenia śmiałego twierdzenia redaktora Piaseckiego. Redakcja ABC ogłosiła w związku z tym subskrypcję na drzeworyty grafików z Rytu. Ceny kształtowały się w granicach od 6 do 10 złotych za odbitkę. Rezultat był nadspodziewanie pomyślny- w ciągu tygodnia sprzedano ponad tysiąc sześćset dwadzieścia rycin”

Przyjrzyjmy się tym liczbom. W roku 1933 kilogram chleba kosztował 0,34 grosze a pensja nauczyciela szkoły średniej wynosiła 260 złotych. Przyjmując średnią cenę grafiki na 8 złotych daje nam to 23 kilogramy chleba za jedną grafikę lub nauczyciel za swoją pensję mógł kupić 32 grafiki.

Jak to wygląda w roku 2010? Nauczyciel, aby kupić taką samą liczbę grafik (średnia pensja 2400zł) musiałby zapłacić za każdą z nich 75 złotych. A 23 kilogramy chleba to dzisiaj około 115 złotych. Proszę sprawdzić w najbliższej galerii czy „dacie Państwo radę” kupić za tę cenę jakąs pracę.

Życzymy powodzenia.

Sztuka na 33 1/3 obrotów – Zbigniew Libera

To jedno z najciekawszych odkryć w naszych poszukiwaniach artystycznych okładek wydawnictw muzycznych. Może dlatego że najbardziej niespodziewane. Wszystko tu jest na granicy legendy i fikcji.

Marchlevski to projekt/ zespół Tomasza Lewandowskiego z Włocławka. Zespół aktywny w latach 90tych, nagrywający własnym sumptem kasety, koncertujący na imprezach niezależnej sceny muzycznej. Oficjalne wydawnictwa to te dla legendarnej lubelskiej oficyny OBUH – (skrót od Odgłosy Bocznic Utworzą Harmonię) która wydała dwie pozycje z dyskografii Marchlevskiego. Jedną z nich jest kaseta Parasitism (1998) do której okładkę przygotował Zbigniew Libera.

Muzyka na tej kasecie to industrialne pieśni, tak charakterystyczne dla wielu produkcji OBUHa, pulsujący, surowy rytm, kakofonia dźwięków i śpiewane w języku angielskim teksty. Sama muzyka jest bardzo absorbująca, drażniąca – okładka dodaje jej pewnego naturalistycznego, biologicznego wyrazu.