Z półki kolekcjonera: "Polish! Contemporary Art from Poland"

Trudno sobie wyobrazić lepszy moment na premierę nowej książki „Polish! Contemporary Art from Poland”, przygotowanej przez Asię Żak i Monikę Branicką z galerii Żak/Branicka, jak Gallery Weekend Berlin, który rozpoczyna się już jutro.

320 stron, 520 ilustracji, prezentacje twórczości najciekawszych 37 artystów i artystek (od Adama Adacha do Artura Żmijewskiego), a wszystko to wydane w znanym i prestiżowym niemieckim wydawnictwie Hatje Cantz. Dodajmy od razu, że nie będzie „polskiej” wersji tej książki, a jedynie wersje po angielsku i niemiecku. Bo „Polish!”, choć będzie zapewne porównywany do słynnego wydawnictwa Taschena „Art Now”, nie ma ustanawiać nowej hierarchii w polskiej sztuce. Ta książka ma przybliżyć zagranicznym kolekcjonerom, kuratorom i, ogólnie, miłośnikom sztuki, polskie artystki i polskich artystów. Już samo przygotowanie książki sprawiło, że zachodni kuratorzy musieli poznać lepiej twórczość polskich artystów – bo to oni są w większości autorami krótkich (dla mnie niestety za krótkich) notatek o poszczególnych artystach. Jedynie kilka z nich napisali polscy autorzy, a pozostałe tak znani kuratorzy jak Raimundas Malasauskas, Simon Rees, Rainer Fuchs czy Charles Esche. Należy jednak dodać, że wstęp, pokazujący korzenie polskiej sztuki najnowszej, przygotowała Anda Rottenberg.

Choć, tak jak pisałem, książka jest przede wszystkich przeznaczona dla widza zachodniego, to jest również „must see” i "must have" dla wszystkich osób kolekcjonujących sztukę najnowszą w Polsce. Miejmy nadzieję, że już wkrótce będzie dostępna w polskich księgarniach. Cena sugerowana przez wydawnictwo to 39,80 EURO. Zachęcamy do poszukiwań tej książki!

Abakanowicz w Danii, Solidarność w MoMA

Warto przeglądać strony internetowe zagranicznych domów aukcyjnych nie należących do "wielkiej trójki" (Christie's, Sotheby's, de Pury), ponieważ czasem można znaleźć w ich katalogach prace polskich artystów. Wczoraj wieczorem w duńskim domu aukcyjnym Bruun Rasmussen był licytowany plakat reklamujący wystawę “Organic Structures” Magdaleny Abakanowicz. Wystawa miała miejsce w Konsthall, w Malmo, w 1977 roku. Plakat o wymiarach 99 x 67 centymetrów jest w ramie i widnieje na nim podpis artystki. Wraz z plakatem do sprzedaży jest wystawiony katalog “Abakanowicz. Organic Structures”. Cena na jaka dom aukcyjny wycenił obie pozycje jest niewielka, bo zaledwie 67 Euro i może być atrakcyjna zarówno dla miłośników plakatu, jak i dla tych, którzy dopiero chcą rozpocząć swoją przygodę z kolekcjonowaniem sztuki.


Jeśli już mowa o polskim plakacie, to chciałabym zwrócić uwagę na kilka egzemplarzy, które właśnie dołączyły do kolekcji MoMA. Nowojorskie muzeum po raz pierwszy pokazało polski plakat w 1985 roku, prezentując 31 prac Franciszka Starowieyskiego. Kurator Robert Coates wybrał afisze z okresu 1965 – 1985, a dodatkiem był wyświetlany 14 minutowy film o artyście. I choć wystawa była niewielka, to Starowieyski przeszedł do historii jako pierwszy polski artysta, który miał swoją solową wystawę w tym prestiżowym muzeum.


Druga, tym razem zbiorowa wystawa plakatu z okresu zimnej wojny, miała swój wernisaż w maju 2009 roku. Polish Posters 1945 – 89 zebrała takie nazwiska jak Henryk Tomaszewski, Roman Cieślewicz, Jan Lenica, Franciszek Starowieyski czy Tadeusz Trepkowski. Wszystkie pochodziły ze zbiorów muzeum, które począwszy od 1953 roku regularnie kupowało polskich plakacistów.


Ostatnio do kolekcji MoMA dołączyły prace należące do plakatu politycznego, popularnego w latach 1980-1990. Są to dwa egzemplarze Tomasza Sarneckiego “Niepotrzebni moga odejść” i “Solidarność” (powszechnie znany jako “W samo południe”), dwie prace Andrzeja Pągowskiego do filmu Andrzeja Wajdy “Człowiek z żelaza” oraz plakat nieznanego twórcy “Solidarność”. Plakaty polityczne nie są teraz tak poszukiwane jak to miało miejsce jeszcze 10 lat temu, więc tym bardziej dołączenie ich do prestiżowej kolekcji MoMA ma znaczenie. Zostały one podarowane muzeum przez Thaddeusa Kuczinskiego, kolekcjonera ze Stanow Zjednoczonych, który w latach 90 tych kupował polska sztukę, a w szczególności plakat.

Agata Ubysz

Na naszym radarze – Mateusz Szczypiński

Zapraszamy na prezentację prac Mateusza Szczypińskiego, studenta IV roku krakowskiej ASP (pracownia prof. Bednarczyka). Jak sami zobaczycie dużo w pracach Mateusza odniesień do historii i dialogu ze znanymi ikonami malarstwa (min. Diego Velázquez, Jan van Eyck). To nie przypadek - Szczypiński jest absolwentem historii sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Malarstwo to jednak jego pierwsza miłość i tylko meandry życia sprawiły iż zanim chwycił za pędzel, zdobył wykształcenie w pokrewnej dziedzinie.


Ten dialog Szczypińskiego z historią jest bardzo pociągający. Współczesne wersje Infantki, Małżeństwa Arnolfinich są nie tylko bardzo atrakcyjne wizualnie (na żywo są przepiękne) ale te znane prace malarskie są interpretowane przez artystę na nowo. Jak w muzyce jazzowej młody adept podejmuje standard aby z jednej strony oddać hołd starym mistrzom a z drugiej wnieść element własnego kunsztu i dodać trochę współczesności w jego wykonaniu. Czy tak się dzieje w tym wypadku? Zobaczmy pracę „Tylko dla kobiet” (nowoczesna wersja „Małżeństwa Arnolfinich”). Tutaj znany motyw ślubowania został przeniesiony we współczesne wnętrza. Na obrazie widać dwie kobiety w powtórzonych z van Eycka pozach, na ścianach widać nowoczesną sztukę abstrakcyjną a całość nieodparcie przywołuje klimatem lata 50te. To z pewnością bardzo „nowoczesna” para, świetnie się czująca w tak wykreowanym otoczeniu.



Mateusz Szczypiński w wielu swoich pracach tworzy relacje ze znanymi obrazami, z tym co już było kilka czy kilkaset lat temu. Umieszczając artystę na naszym radarze z niecierpliwością czekamy na to co przed nami, na jego „własne” prace. Początek jest bardzo ciekawy.





Na zdjęciach odpowiednio – Tylko dla kobiet, Oczepiny, Madonna, Infantka, Biskup.

"Sztuka musi działać. Rozmowy o Andrzeju Wróblewskim" już od dziś w księgarniach

Już od dzisiaj pierwsze egzemplarze pomarańczowego AW zaczynają docierać do warszawskich księgarni. To bardzo ważna dla nas książka. To bardzo ważny dla nas artysta. Może najważniejszy. Naszą kolekcjonerską przygodę zaczynaliśmy w drugiej połowie lat 90tych od sztuki tworzonej przez Gruppę i naszych rówieśników. Rozwijaliśmy się wspólnie z nowo poznawanymi artystami, obserwowaliśmy powstanie rynku i zmiany na mapie instytucji wystawienniczych naszego kraju, śledziliśmy publikacje komentujące historię sztuki polskiej ostatnich lat.

Rozwój niesie ze sobą rosnącą świadomość, że gdzieś muszą istnieć początki tego co teraz jest aktualne. Sztuka, powstając każdego dnia - rodzi się historii, z ikon, z kontynuacji, z dialogu z tym co przeszłe. My swój początek znaleźliśmy w twórczości Andrzeja Wróblewskiego. Nasze kolekcje tam mają swój początek. Tu zaczyna się narracja wielu z naszych ulubionych tematów.


Rozmowy z artystami, z którymi dyskutowaliśmy o Wróblewskim to obok oczywistego tematu samego artysty, rozmowy o historii przemian ostatnich 60 lat w Polsce, a także o ich własnej twórczości, rzeczach dla nich ważnych i przełomowych.

Zawartość książki

Popełnić błąd do końca. Rozmowa z Mirosławem Bałką
Naczynia powyginane od noszenia ciężarów. Rozmowa z Wojciechem Bąkowskim
Wszystko na wierzchu. Rozmowa z Piotrem Bosackim
Realizm to sprawa przedmiotu. Rozmowa z Wojciechem Fangorem
Magiczna siła krzesła. Rozmowa z Jerzym Lewczyńskim
Dziwię się, że nikt nie nakręcił filmu o Wróblewskim. Rozmowa z Różą Litwą
Lekcje z Wróblewskiego. Rozmowa z Jarosławem Modzelewskim
To nie jest młodzieńcza fascynacja. Rozmowa z Wilhelmem Sasnalem
Wróblewski, genialny cynik. Rozmowa z Markiem Sobczykiem
Człowiek wielowymiarowy. Rozmowa z Ryszardem Woźniakiem
Dotknięcie śmierci w dobrych proporcjach. Rozmowa z Jakubem Julianem Ziółkowskim
Nie widział świata poza sztuką. Rozmowa z Martą Wróblewską

Zapraszamy do lektury.

ArtBazaar Records zaprezentuje dźwięki polskiej sztuki na Viennafair

Dzisiaj pojawił się na naszej stronie box targów Viennafair. Dotąd raczej zdawaliśmy relacje z wiedeńskich targów. W tym roku jednak będzie inaczej – projekt ArtBazaar Records (www.artbazaarrecords.pl ), w którym „nagrywamy dźwięki polskiej sztuki” został zaproszony na Viennafair. Pokażemy tam, będziemy promować i wspólnie z gośćmi targów słuchać muzyki naszych artystów.



Oczywiście będziemy również sprzedawali wszystkie płyty wydane przez ArtBazaar Records na winylach, czyli: „Ameboid” Mariusza Tarkawiana (ABR 001), „Zsyp” Wojciecha Bąkowskiego (ABR 002), „Niuniuni gra na psie” Konrada Smoleńskiego i Przemysława Etamskiego (ABR 003), „Les Danses Macabre” Samorządowców (ABR 004) oraz „Rzeczy do poprawienia” KOTA (ABR 005).


Również w Wiedniu odbędzie się przedpremierowy pokaz i odsłuch naszego najnowszego projektu ArtBazaar Records, czyli „Nieautoryzowana biografia Ziemniaka Ziemka” Radka Szlagi i Wojtka Bąkowskiego (ABR 006). Pisaliśmy już na ten temat tutaj.

Zapraszamy serdecznie do Wiednia – targi Viennafair (WWW.viennafair.at ). Trwają one od 11 do 15 maja, a my będziemy w Hali A na stoisku TP 003.
Zapraszamy!

PS. To nie koniec majowych występów ABR. W tym samym czasie (10-13 maja) będziemy gościć z serią koncertów na Dolnym Śląsku. Szczegóły już wkrótce.

Okrasko, Dziaczkowski i Litwa nagrodzeni w Krakowie, a PENERSTWO w Warszawie

Anna Okrasko zdobyła pierwszą nagrodę, a Jan Dziaczkowski i Róża Litwa ex-equo drugie miejsce w konkursie stypendialnym szwajcarskiej fundacji Vordemberge-Gildewart. Była to pierwsza polska edycja tego liczącego sobie już 30 lat konkursu. Polskim partnerem tego konkursu jest krakowskie Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK, które 19 maja rozpocznie działalność wystawową. Do udziału w konkursie MOCAK oraz fundacja wytypowali piętnastkę polskich artystek i artystów poniżej 35 roku życia. Są to: Basia Bańda, Izabela Chamczyk, Jan Dziaczkowski, Łukasz Jastrubczak, Agata Kus, Róża Litwa, Tomasz Mróz, Anna Okrasko, Anna Orlikowska, Wojtek Pustoła, Anna Reinert, Kama Sokolnicka, Łukasz Surowiec, Iza Tarasewicz, Mariusz Tarkawian. Prace wszystkich tych artystów zostaną pokazane na wystawie podczas otwarcia muzeum. Kuratorką projektu jest dyrektor MOCAK Maria Anna Potocka, a kuratorką wystawy Delfina Piekarska. Anna Okrasko, która zasłynęła już w 2004 roku swoim dyplomem „Mój profesor maluje w paski, a ja w groszki, bo to jest bardziej dziewczęce” obecnie studiuje w Piet Zwart Institute w Rotterdamie. Podobnie jak pozostali laureaci, Jan Dziaczkowski i Róża Litwa, skończyła warszawską ASP. Jan Dziaczkowski, znany przede wszystkim z kolaży zdjęciowych, jest reprezentowany przez krakowską galerię ZPAF i Ska. Róża Litwa tworząca prace malarskie na płótnie i papierze, jest reprezentowana przez warszawską galerię m2 [m kwadrat]. Zaprosiliśmy ją do udziału w książce „Sztuka musi działać! Rozmowy o Andrzeju Wróblewskim”, która ma się ukazać „na dniach”. Zwyciężczyni otrzyma nagrodę w wysokości 20 tysięcy euro, a zdobywcy 2. miejsca, po 10 tysięcy euro. Więcej o nagrodzie można przeczytać tutaj. Również w miniony weekend kanał telewizyjny TVP Kultura ogłosił nagrody GwarancjeKultury. W kategorii sztuki wizualne nagrodę otrzymała poznańska Grupa PENERSTWO, czyli: Piotr Bosacki, Wojciech Bąkowski, Tomasz Mróz, Konrad Smoleński, Magda Starska, Radek Szlaga i Iza Tarasewicz. Więcej informacji o nagrodzonych można przeczytać tutaj. Wszystkim nagrodzonym gratulujemy!

„Nieautoryzowana biografia Ziemniaka Ziemka” czyli o ziemniaku który chciał zostać prezenterem pogody

W maju oczekujemy na kolejną premierę ArtBazaar Records (ABR 006). Będzie to album Radka Szlagi opowiadający historię ziemniaka Ziemka, który zafascynowany telewizyjnymi prezenterami prognozy pogody sam chciał zostać jednym z nich. Całość jest niezwykle dramatyczna, zaczyna się od Genesis i chaosu stworzenia ziemniaka, każda kolejna strona tego albumu to nieoczekiwane zwroty akcji, pojawiające się nowe postacie, ferie kolorów i kolaży autorstwa Radka Szlagi.


To jednak nie jest wszystko. Albumowi towarzyszy słuchowisko Wojtka Bąkowskiego, które jest soundtrakiem do tej książki. Można je słuchać wraz z oglądaniem albumu, można tez potraktować, jako samoistny byt muzyczny. Wojtek jest autorem muzyki i tekstów słuchowiska. Całość słuchowiska to swoistego rodzaju Symfonia Kartoflana poświęcona życiu i egzystencji Ziemniaka Ziemka. Pojawiają się kobiety, mecze piłkarskie, kwestie bytowe, Beatlesi i Sylwia preferująca kolegów ze starszej klasy. Poszczególne części łączy niezwykły, niepokojący łącznik muzyczny, który zostaje na długo w głowie.


Tym razem „odświeżamy” inny nośnik – kasetę magnetofonową. Całość słuchowiska została nagrana na kasetach uratowanych z recyklingu. Wszystkie kasety to zainfekowani Ziemkiem weterani z lat 80tych i 90tych. Prężnie napinają swoje C-45. Kiedyś grało tu Acid Drinkers, Boney-M czy tureckie piosenki miłosne – teraz możecie posłuchać historii Ziemowita Ziemka.



Każdemu albumowi towarzyszy używana kaseta magnetofonowa z nagranym sluchowiskiem. Album zostanie wydany w limitowanej edycji 100 sztuk. Więcej szczegółów już wkrótce.


Na zdjęciach fragmenty książki, dzięki uprzejmości artysty.

Mirosław Bałka ponownie wygrał Kompas Sztuki

Mirosław Bałka utrzymał pierwsze miejsce w rankingu Kompas Sztuki 2010, a artyści którzy w 2009 roku byli na 2. i 3. miejscu – Tadusz Kantor i Jerzy Nowosielski – zamienili się miejscami. W tym roku polscy galerzyści bardziej docenili zmarłego niedawno Nowosielskiego.

Na kolejnych miejscach w Kompasie Sztuki 2010 znaleźli się: 4. Alina Szapocznikow (5. miejsce w 2009 roku), 5. Henryk Stażewski (5. miejsce 2009), 6. Roman Opałka (6. miejsce 2009) i Andrzej Wróblewski (4. miejsce 2009), 7. Magdalena Abakanowicz (5. miejsce 2009), 8. Jan Tarasin (7. miejsce 2009), 9. Stefan Gierowski (8. miejsce 2009) i na 10. miejscu – Paweł Althamer (23. miejsce 2009), Edward Krasiński (12 . miejsce 2009) i Leon Tarasewicz (11 miejsce w 2009 roku).

W Kompasie Sztuki głosują przedstawiciele galerii komercyjnych i publicznych. Każdy uczestnik głosowania może wybrać 10 najważniejszych polskich artystów współczesnych. W tegorocznej edycji wybrano łącznie 324 artystki i artystów. Głosowało 80 galerii. W głosowaniu nie wzięła część galerii: między innymi warszawska Zachęta, MSN, Fundacja Galerii Foksal czy Raster.

Wyników głosowania jeszcze nie ma na stronie Kompasu Sztuki , ale można je znaleźć w dzisiejszej "Rzeczpospolitej", która jest patronem medialnym rankingu.

"Long time no see" czyli pomost między Łodzią i Warszawą

Nie tak dawno Panie prezydent Warszawy i Łodzi, Hanna Gronkiewicz-Waltz i Hanna Zdanowska dyskutowały w warszawskim MSN jak zbliżyć te oba duże, leżące blisko siebie, a równocześnie tak różne miasta. Prezydenci dyskutują, a kuratorki i artyści robią. Już w najbliższy piątek w łódzkim hotelu andel’s zostanie otwarta wystawa „Long time no see”, którą przygotowały dwie kuratorki: Marta Kołakowska (z Warszawy, Galeria Leto) oraz Izabela Robakowska (z Łodzi, Galeria Wymiany). Artystki i artyści biorący udział w wystawie to również skład łódzko-warszawski. Zobaczymy prace absolwentów łódzkiej ASP – Anny Orlikowskiej, Wiktora Polaka i Jerzego Zachary oraz artystów mieszkających na stałe w Warszawie – Maćka Stępińskiego i Iwo Rutkiewicza. Jak widać ze składu artystycznego wystawy – są to artystki i artyści tworzący fotografie i prace wideo. I taka też będzie wystawa w hotelu andel’s. Będą na niej tylko prace wideo, które zdominują hotelowe lobby - nadając mu zupełnie inny charakter. Podczas wernisażu na wielkich ekranach umieszczonych w przestrzeniach hotelowych będzie można obejrzeć pięć filmów.

W filmie Anny Orlikowskiej Thriller o Architekturze po opuszczonej klatce schodowej powoli, bezszelestnie spływa magmowata ciecz, znacząc gładki beton ciemnym liszajem. Film Wiktora Polaka Blisko opowiada o alienacji oraz specyficznej atmosferze, jaką powoduje kontakt z przypadkowymi osobami, które wybrały tą samą trasę przejazdu tramwajem. W filmie ręka artysty wyłania się za ich plecami w większości nieświadomych pasażerów,. dotyka obcych ludzi. W filmie Jerzego Zachary artysta obsesyjnie krąży, zapisując co do minuty swój ponury, nieciekawy dzień. Iwo Rutkiewicz w swoim filmie Nostalgia podchodzi do przedmiotów pochodzących z jego domu rodzinnego bez emocji – tytułowej nostalgii. Natomiast Blow up Maćka Stępińskiego to zapętlona wizja wiecznie czynnej fabryki, której funkcji nie znamy.

Warszawsko-łódzka wystawa będzie pierwszą odsłoną większego projektu Andel’s Quarter, którego pomysłodawczynią jest kuratorka Lucyna Sosnowska. W ramach tego projektu w industrialnych przestrzeniach hotelu andel’s (dodajmy mieszczącego się w tym samym pofabrycznym kompleksie co Muzeum MS2) regularnie organizowane będą wystawy. Wernisaż wystawy „Long time no see” odbędzie się w piątek 15 kwietnia o godzinie 18 w lobbyhotelu andel’s w Łodzi przy ulicy Ogrodowej 17

Na zdjęciach: stills z filmów Anny Orlikowskiej i Macieja Stępińskiego

"Sztuka musi działać. Rozmowy o Andrzeju Wróblewskim" już w kwietniu nakładem 40 000 Malarzy

Już za dwa tygodnie nakładem 40 000 Malarzy ukaże się nasza najnowsza książka poświęcona Andrzejowi Wróblewskiemu. Cały czas fascynujemy się tym artystą. Dzięki tej książce poznaliśmy go trochę lepiej. Pomogli nam w tym artyści z którymi rozmawialiśmy o Wróblewskim, o jego twórczości, o jego wyborach, interpretacji jego prac. Rozmawialiśmy z artystami reprezentującymi różne pokolenia - od tych współczesnych Wróblewskiemu (Wojciech Fangor, Jerzy Lewczyński), poprzez tych dorastających w czasach kolejnego zamętu historycznego (Mirosław Bałka, Jarosław Modzelewski, Marek Sobczyk, Ryszard Woźniak), poprzez artystę pokolenia przełomu (Wilhelm Sasnal), na pokoleniu najmłodszym skończywszy (Wojciech Bąkowski, Piotr Bosacki, Róża Litwa i Jakub Julian Ziółkowski). W naszej książce artyści mówią nie tylko o Andrzeju Wróblewski, ale także o swojej sztuce, rzeczach dla nich ważnych i przełomowych. Rozmawiamy o polskiej historii ostatniego półwiecza. Książkę zamyka rozmowa z córką artysty – Martą Wróblewską

SPIS TREŚCI:
WSTĘP Wróblewski w czasach bez właściwości

ROZMOWY
Popełnić błąd do końca. Rozmowa z Mirosławem Bałką
Naczynia powyginane od noszenia ciężarów.Rozmowa z Wojciechem Bąkowskim
Wszystko na wierzchu. Rozmowa z Piotrem Bosackim
Realizm to sprawa przedmiotu. Rozmowa z Wojciechem Fangorem
Magiczna siła krzesła. Rozmowa z Jerzym Lewczyńskim
Dziwię się, że nikt nie nakręcił filmu o Wróblewskim. Rozmowa z Różą Litwą
Lekcje z Wróblewskiego. Rozmowa z Jarosławem Modzelewskim
To nie jest młodzieńcza fascynacja. Rozmowa z Wilhelmem Sasnalem
Wróblewski, genialny cynik. Rozmowa z Markiem Sobczykiem
Człowiek wielowymiarowy. Rozmowa z Ryszardem Woźniakiem
Dotknięcie śmierci w dobrych proporcjach. Rozmowa z Jakubem Julianem Ziółkowskim
Nie widział świata poza sztuką. Rozmowa z Martą Wróblewską

Stereo w Koloniach czyli wszystko co najlepsze z Poznania w Warszawie

Jutro zamknięcie projektu wymiany wystaw pomiedzy galeriami Stereo (Poznań) i Kolonie (Warszawa). Obie galerie pokazaly wszystko co mają najlepszego na swoich eksportowych wystawach. W Warszawie można bylo zobaczyć prace Wojciecha Bąkowskiego, Piotra Bosackiego, Mateusza Sadowskiego, Magdaleny Starskiej i Izy Tarasewicz. Zapraszamy na naszą relację.

Torebka Fendi "od Hirsta"? Proszę bardzo! Ale aukcja dziś się kończy!

Jeszcze tylko dziś do godziny 18-19 (czyli 12-13 czasu wschodniego w USA) będzie można wziąć udział w aukcji charytatywnej na której można kupić torebki kultowej firmy Fendi „przerobione” przez znanych i bardzo modnych artystów: Damien Hirst, Richard Prince, Andisheh Avini, Enoc Perez, Tom Sachs, and KAWS. Każdy z nich otrzymał klasyczną torebkę Fendi i następnie stworzył z niej małe dzieło sztuki (lub jak ktoś woli – designu). Damien Hirst (lub raczej jeden z jego asystentów lub asystentek) jedną z torebek ozdobił w znane z obrazów kropki, Richard Prince napisał na niej jeden ze swoich dowcipów, nawiązując do słynnych „Joke Paintings”, a Tom Sachs pociął, popalił i w gruncie rzeczy zniszczył podarowaną mu torebkę.
Wszystkie torebki można obejrzeć i licytować tutaj, choć trzeba zaznaczyć, że ceny niektórych z nich (w szczególności Hirsta) są już bardzo wysokie. Warto jeszcze dodać, że pieniądze ze sprzedaży torebek zasilą konto organizacji proekologicznych, takich jak Oceana, National Resources Defense Council, Conservation International and Central Park Conservancy. A aukcję zorganizował dom aukcyjny Christie’s, Fendi oraz znany kolekcjoner i dealer (w szczególności prac Andy Warhola), Alberto Mugrabi.
Na zdjęciu: najdrożej licytowana w momencie pisania tego tekstu torebka „Spot Fendi” autorstwa Damiena Hirsta.

"My Skin" Jenny Holzer od jutra w Poznaniu, projekcje na Starym Browarze i Ratuszu

Nie codziennie artystka światowej sławy ma wystawę w Polsce. A jeszcze rzadziej, gdy ta wystawa jest specjalnie przygotowana dla polskiego widza. Tak będzie w przypadku wystawy „My Skin” amerykańskiej artystki Jenny Holzer. To prawdziwa światowa ekstraklasa sztuki. Artystka, która nie zapominając o swoim malarskim wykształceniu, wybrała jednak jako swoje podstawowe medium teks,t pokazywała swoje prace w różnych miejscach, niekoniecznie związanych ze sztuką. Na przykład na nowojorskim Times Square, londyńskim City Hall, Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, a także słynnej filii tego muzeum w Bilbao. Teraz pokaże swoje prace w Poznaniu dzięki Art Stations Fundation Grażyny Kulczyk. Wernisaż wystawy odbędzie się jutro o godzinie 20 w galerii Art Stations w Starym Browarze.
Wystawa, na której artystka pokaże prace związane z działaniem amerykańskiej cenzury wojennej w Iraku – będą to obrazy z odciskami dłoni oskarżonych amerykańskich żołnierzy, ocenzurowane mapy i dokumenty, będzie otwarta aż do końca wakacji, czyli do 31 sierpnia. Ale to nie wszystko Jenny Holzer przygotowała także specjalnie zaprojektowane świetlne projekcje wierszy Wisławy Szymborskiej, której twórczość dobrze zna, na poznańskich budynkach. Odbędą się dwie takie projekcje – na ścianie Starego Browaru w dniu wernisażu (w godzinach 21-23) oraz następnego dnia na ścianie poznańskiego Ratusza na Starym Rynku. Zapowiada się niezwykle ciekawe widowisko.

Kozyra, Kuśmirowski i Macuga wezmą udział w tegorocznej edycji Art Unlimited

Wielokrotnie już pisałem, że Art Unlimited to moja (i chyba nie tylko moja) ulubiona część targów Art Basel. Na wielkiej i bardzo wysokiej przestrzeni uczestniczące w targach galerie pokazują duże projekty artystów, które z powodu skomplikowania produkcji czy rozmiarów nie mają szans zmieścić się na normalnym stoisku targowym. Mimo że jest to bardzo drogi rodzaj uczestnictwa w targach (przestrzeń do wynajęcia, także na Art Unlimited, kosztuje w Bazylei sporo), galerie zaciekle walczą o możliwość pokazania „nielimitowanej” pracy w tej części targów. Komitet selekcyjny i kurator (w tym roku genewski kurator Simon Lamunière) ma zawsze możliwość wybrania najciekawszych prac.
W tym roku dla polskiego widza Art Unlimited będzie szczególnie ciekawy. Oto bowiem w tej części targów pojawią się instalacje aż trójki polskich artystów. Będą to prace : Katarzyny Kozyry (reprezentowanej przez berlińską galerię Żak/Branicka), która pokaże instalację wideo „Święto wiosny”, Roberta Kuśmirowskiego (reprezentowanego przez galerię Johnen, również z Berlina) oraz Goshki Macugi (reprezentowanej przez nowojorską galerię Andrew Kreps). A oprócz nich takie sławy jak portorykański duet Allora/Calzadilla, Daniel Burren, Dan Flavin, Anish Kapoor, Deimnandas Narkevicius, Hans Op de Beck, Robert Rauschenberg czy Mark Wallinger. Pełną listę artystów i galerii biorących udział w Art Unlimited można zobaczyć tutaj. Przypomnę, że tegoroczne, 41 już targi Art Basel odbędą się od 15 do 19 czerwca. Wśród galerii z całego świata wezmą w nich udział cztery polskie galerie: FGF i Raster z Warszawy, Starmach z Krakowa oraz Żak/Branicka z Berlina.
Na zdjęciu: instalacja wideo „Święto wiosny” Katarzyny Kozyry. Dzięki uprzejmości galerii Żak/Branicka

Dzień otwarty w pracowni Przemka Mateckiego

Piękne warszawskie sobotnie przedpołudnie spędziliśmy u Przemka Mateckiego w pracowni. Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Sztuki Najnowszej w Warszawie zorganizowało dla swoich członków tą wyjątkową możliwość odwiedzenia artysty w jego pracowni. Było bardzo przyjemnie i rodzinnie. Cola, chipsy i biegające dzieciaki wśród najnowszych prac Przemka. Można było porozmawiać z artystą, wyjrzeć przez okno na warszawską Pragę, spotkać ludzi z „branży” i miło spędzić czas.

Świetny pomysł godny powtórzenia!

Wszystkie zdjęcia ArtBazaar.

"Zawód artysty" - łódzka wystawa i dyskusja

Wielu artystów, szczególnie młodych i szczególnie poza Warszawą, ma drugi zawód, a sztukę uprawia po godzinach pracy. Co z tego wynika? Pokazuje to wystawa „Zawód artysty”, która będzie dziś otwarta w łódzkiej Galerii Wschodniej. Jak piszą organizatorzy, będzie to ekspozycja realizacji z życia zawodowego artystów.

Otwarcie wystawy w Galerii Wschodniej już dziś o godzinie 19, ale warto pojawić się również w ms2 we wtorek 5 kwietnia o godzinie 18.30. Wtedy to Tomasz Załuski z łódzkiej ASP poprowadzi dyskusję, w której wezmą udział artyści, kuratorzy, a także przedstawiciele łódzkich instytucji, zatytułowaną właśnie „Zawód artysty”.

Uczestnicy dyskusji rozmawiać będą o tym, czy „artysta” to wciąż wolny zawód? Jakie są współczesne uwarunkowania ekonomiczno-socjalne bycia artystą lub artystką? Jak kształtują się relacje pomiędzy „pracą artystyczną” a koniecznością „pracy zarobkowej”? Czy w Łodzi istnieją warunki instytucjonalne, które sprzyjają pracy i rozwojowi, szczególnie młodych artystek i artystów? Dyskusja oczywiście będzie uwzględniać łódzką specyfikę, ale przecież takie same problemy mają artyści w całej Polsce.

Dlatego serdecznie zapraszamy do Łodzi już dziś oraz 5 kwietnia. Adres Galerii Wschodniej to ul. Wschodnia 29 m.3. Z kolei adres ms2 to oczywiście Ogrodowa 19. I oczywiście w Łodzi.