Wystawa “Pieśń z aluminium” eksploruje liryczne i polityczne
właściwości materiału, który współtworzył przemysłową legendę, ale i jej
upadek. Składają się na nią współczesne prace Krzysztofa Bednarskiego, Piotra Łakomego,
Przemka Mateckiego, Janka Simona i Jana Smagi, a także “blachy” Mariana
Bogusza, fotografie Pawła Pierścińskiego dokumentujące pracę zakładów
metalurgicznych w latach 60. oraz przedmioty użytkowe z lat 70. Kluczem
łączącym zróżnicowane gatunkowo obiekty jest relacja między materią a metodą
przemysłową w sztuce, napięcie między poetyką i ekonomią materiału. Aluminium –
metal lekki i odporny na korozję – pojawia się na wystawie pod różnymi
postaciami, zarówno jako materiał plastyczny jak i przemysłowe tworzywo,
swoiste ready-made. Jego kariera artystyczna jest nierozerwalnie związana z
kwestią odpersonalizowania aktu twórczego. Zarazem, nieco inaczej niż w słabo
obecnej w polskiej sztuce tradycji minimal artu, kontekstem dla jego użycia
jest tu socmodernistyczna ekscytacja poetyką industrialną, ogrywana
wszechstronnie przez propagandę czasów PRL-u. Bardziej współczesnym wątkiem
związanym z użyciem aluminium jest z kolei świadomość ekologiczna i analiza
procesu recyklingu, którego częścią (lub wynikiem) mogą być również same dzieła
sztuki. Poza tym wszystkim lokuje się natomiast topos “prawdy materiału”,
fascynacja jego zimną naturą i nieprzystawalnością do konwencjonalnych i
tradycyjnych sposobów opowiadania w sztuce.
Wernisaż w sobotę, 22 listopada 2014 roku, godz. 18:00 -
21:00
Wystawa potrwa do 24 stycznia 2015 roku
Tekst i zdjęcia dzięki uprzejmości galerii Raster
Paweł Pierściński, fotografia z Zakładów Urządzeń
Chemicznych i Armatury Przemysłowej CHEMAR w Kielcach, 1968. Dzięki uprzejmości
galerii Raster
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz